Pasuria dhe varfëria ...

Një ditë babai i një familjeje të pasur , vendos të çojë djalin e tij të vetëm në fshat , që ai të kuptonte ,se sa me fat ishin kundrejt njerëzve të thjeshtë dhe të varfër .
Ata kaluan një ditë dhe një natë si mysafirë në një familje fshatare të varfër , të cilët jetonin në një fermë të vogël .
Në kthim babai e pyet... të birin :
Si ishte udhëtimi ?
Shumë i mirë baba .
A e pe si jetonin njerëzit e varfër ? Cfarë mësove biri im ?
Unë pashë se në shtëpinë tonë ne kemi dy qen , ndërsa ata kanë katër , ne kemi një pishinë që na ka zënë gjysmën e sipërfaqes së kopshtit , ndërsa ata një lumë që nuk ka të mbaruar , ne kemi një verandë të mbuluar dhe të ndriçuar me dritë elektrike , ata kanë diellin dhe hënën , kopshti ynë mbaron te porta e hyrjes së shtëpisë, ndërsa ata kanë një pyll të tërë .

Së fundmi , për habinë e të atit ai shtoi :
Babi , faleminderit që më bëre të kuptoj se sa të varfër jemi !

Cdo gjë varet nga mënyra se si ne shohim botën , nëse jemi të varfër në shpirt , s'kemi asgjë ..